Emoji’s zijn een onlosmakelijk onderdeel geworden van onze dagelijkse gesprekken, maar wie heeft ze uitgevonden en wanneer?
De Japanse Shigetaka Kurita is verantwoordelijk voor het creƫren van de eerste emoji in de geschiedenis in 1999; niet meer en niet minder dan een minuscule dosis informatie, maar met een enorme hoeveelheid betekenis.
Pas in de jaren 2010 zouden deze emoji’s praktisch karakters worden in een nieuwe taal waarvan de voorgangers, emoticons of smileys, slechts sporadisch werden gebruikt door leestekens die probeerden menselijke gezichtsuitdrukkingen weer te geven. Het grappige is dat deze vorm van expressie voortkomt uit de moeilijkheid om onderscheid te maken tussen grappen en serieuze publicaties op een digitaal prikbord aan de Carnegie Mellon University in Pittsburg, Pennsylvania (VS).
Toen professor Scott Fahlman besloot om symbolen zoals š en š in berichten te introduceren, om de toon te verduidelijken, voegde hij als nieuwsgierigheid een briefje toe dat lezers opdroeg ze “zijwaarts te lezen”. Hij draaide zich snel om. trend door de hele universiteit, en al snel begonnen emoticons een meer voor de hand liggende betekenis te krijgen: tevredenheid en walging. Binnen enkele maanden bedachten Carnegie Mellon-studenten hun eigen creatieve emoticons om een āābreder scala aan emoties uit te drukken. Kort daarna begonnen ze om via internet te verspreiden.
We gaan vooruit in de tijd en na een korte evolutie met de kaomoji in 1986, zou de Japanse Shigetaka Kurita arriveren om zijn stempel te drukken. In 1999 ging deze interface-ontwerper op zoek naar een betere manier om complexe betekenis over tekst over te brengen. GeĆÆnspireerd door lokale verkeersborden en kanji’s (Japanse sinogrammen) creĆ«erde hij de eerste verzameling van 176 emoji’s voor een populair Japans internetplatform dat opereert onder de mobiele operator NTT DoCoMo. Nadat ze getuige waren geweest van het succes van emoji’s op DoCoMo, ontwierpen andere Japanse mobiele operators hun eigen set emoji’s. De emoji’s van elke operator waren echter propriĆ«tair, dus er was geen compatibiliteit tussen operators (iets dat veel wanorde veroorzaakte in dit aspect omdat veel sms-berichten met lege spaties ontvingen); een obstakel dat later zou worden opgelost.